- злеціцца
- злеціцца
зак., разм.
Сделаться по-летнему тёплым (о воде)....Адарваўшыся ад глячка, чуеш, як коле ў зубы - вада і не падумала злеціцца такой гарачынёй, - як робіцца адразу лёгка ўсёй і свежа. Пташнікаў. Пакуль пананосішся яе (вады) вёдрамі з калодзежа, пакуль панастаўляеш у вялізных чыгунах у печ, каб сагрэлася, злецілася яна, а потым павымаеш іх - дык, глядзі, і стомішся: аж плечы гудуць. Сіпакоў.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.